Aktor – informator o zawodzie:
- Zadania i czynności robocze.
Głównym zadaniem aktora jest tworzenie kreacji filmowej lub teatralnej. Jednak, by kreacja był udana aktor musi wczuć się w odtwarzaną postać, zrozumieć jej psychikę, motywy jej zachowań, tak aby mógł mówić jej językiem. Taka metoda budowania postaci jest nazywana metodą stanisławowską. Aktor, by mógł zdobyć ten trudny warsztat musi skończyć Państwową Wyższą Szkołę Teatralną. Ukończenie tejże szkoły jest warunkiem do zdobycia tytułu aktora i do wykonywania tego zawodu w placówkach kulturalnych. Zawód aktora jest kojarzony przez masę społeczeństwa jako zawód dający ogromne pieniądze i sławę, a co za tym idzie szczęśliwym, dostatnim życiem. Jest to jednak mit. Takie przypadki dotykają małego procenta ludzi z tej branży. Większość aktorów gra w większych lub mniejszych prowincjonalnych teatrach utrzymując się z pensji, która nie jest odpowiednia do zdobytych umiejętności na studiach. Niektórzy z aktorów wcielają się w role drugoplanowe w podrzędnych filmach robione na potrzeby masowego widza. Jednak podczas kręcenia takich filmów, aktorzy mogą dać się zauważyć innym reżyserom czy producentom. Taka sytuacja zdarza się tylko nielicznym, takim przykładem może być M. Pfeiffer. Jej kariera dowodzi, że nie liczy się tylko talent, ale przede wszystkim sieć kontaktów i szczęście. Ten zawód wymaga ciągłego doskonalenia swoich umiejętności. Większość aktorów, aby dorobić do swojej pensji, pozwala sobie na udział w tzw. „chałturze”. Wtedy grają w spotach reklamowych, podrzędnych filmach, albo czyta powieści w rozgłośniach radiowych, albo organizuje kursy public relations. Aktorzy, aby dostać angaż w teatrze czy w filmie muszą chodzić na castingi. Najpierw przechodzą przez zdjęcia próbne. Potem aktor zaakceptowany przez reżysera, a następnie uczy się swojej kwestii.
Pobierz wzory dla aktora:
- Środowisko pracy.
Jedynym narzędziem pracy aktora jest jego ciało. Aktor uczy się aktorskiego rzemiosła. Ćwiczy odpowiednie ruchy, gesty, mimikę dostosowując każdy ruch do odgrywanej postaci. Poziom na jakim odgrywa dana postać świadczy o stopniu profesjonalizmu aktora. Dzięki najwyższym kwalifikacjom i talentowi, aktor może pracować w każdym środowisku. Najczęściej jest to budynek teatru, tam aktor stawia swoje pierwsze kroki w karierze. Aktor może pracować na planie filmu, serialu, w telewizji, jako konferansjer. Wodzirej, dziennikarz. Aktor ma wiele możliwości pracowania w wielu miejscach. Nie jest to praca monotonna. Aktor musi być elastyczny, gdyż porusza się z miejsca na miejsce. Często aktor wyjeżdża do innych placówek teatralnych, by przedstawiać swoje przedstawienie. Z jednym spektaklem(jeśli cieszy się popularnością) może jeździć po całej Polsce nawet przez dwa lata. Ta praca wiąże się z częstymi kontaktami z ludźmi, nie tylko widownią, ale i z zespołem aktorów. Aktorzy tworzą jedną integralną drużynę. Muszą się dobrze zgrać, by przedstawienie było na jak najwyższym poziomie. Aktorzy są artystami, a więc mają trudne charaktery. Dlatego ważne jest, by zespół dobrze ze sobą współpracował i był odporny na fanaberie niektórych członków zespołu. Aktor może po pewnym czasie być bardzo dobrze rozpoznawalny przez rzesze ludzi. Taki stan jest odbierany początkowo jako pozytywny skutek tego zawodu. Jednak po jakimś czasie, jeśli aktor nie potrafi umiejętnie zarządzać swoją karierą oraz życiem, które jest pod ciągłą kontrolą, może nie wytrzymać presji sławy. Aktor staje się wyznacznikiem gustów, zachowań itp.
- Wymagania psychologiczne, wymagania zdrowotne i fizyczne, warunki podjęcia pracy w zawodzie.
Osoba, która chciałaby wykonywać ten zawód musi się liczyć z tym, że jest to praca wymagająca wielu poświęceń i ciężkiej i jest często niskopłatna. Trzeba mieć doskonałą pamięć. Dzięki temu można się nauczyć wielu, długich partii tekstu, bezbłędnie, w krótkim czasie. Jednak samo przyswojenie tekstu to tylko wstęp do całej oprawy, przygotowania spektaklu. Trzeba zapamiętać ruchy, odpowiednie gesty w odpowiednim czasie. Tekst trzeba zsynchronizować z ruchami, odpowiedni wypowiedzieć przy użyciu ekspresji. Do tego potrzebna jest zdolność koncentracji, nawet w niesprzyjających, niekomfortowych warunkach. Aktor w każdych warunkach powinien sobie poradzić. Musi mieć dużą odporność psychiczną, gdyż występuje przed ogromną liczbą osób i może to powodować tzw. tremę. Ponadto kolejnymi czynnikami wywołującymi stres jest natłok pracy, hałas, okrzyki reżysera i ciągły choć niezamierzony brak czasu. Doceniane są niekonwencjonalne i kreatywne pomysły aktora, które mogą ubogacić przedstawienie albo poprawić atmosferę podczas prób, na planie filmowym. Aktor powinien być człowiekiem wykształconym, inteligentnym i mądrym. Musi być oczytany i mieć dużą wiedzę. Jest to człowiek kultury, więc musi reprezentować swoją osobą wysoki poziom intelektualny i zachowania. Jest to praca wymagająca dobrej sprawności fizycznej, ale oczywiście nie dyskryminuje się osób niepełnosprawnych. Jednak takie osoby mogą mieć trudniejszą ścieżkę kariery.
- Możliwości awansu w hierarchii zawodowej, możliwości podjęcia pracy przez dorosłych, polecana literatura, zawody pokrewne.
Aby zostać aktorem trzeba mieć najpierw ukończone studia aktorskie, na wyższej szkole teatralnej lub filmowej. Oczywiście istnieją wyjątki od tej reguły, jednak aby mieć dyplom i tytuł aktora trzeba mieć ukończone studia. Jedynie rzetelne przygotowanie na studiach jest gwarantem bycia dobrym aktorem. Zawód ten można zdobyć w Krakowie, Łodzi i we Wrocławiu. W tym zawodzie bardzo trudno jest osiągnąć awans zawodowy, gdyż bardzo ciężko jest zacząć w tym trudnym fachu i osiągnąć sukces. Tylko nie liczni zdołają się przebić na rynku filmowym, teatralnym. Za awans można uznać etat w teatrze, angaż filmowy, zdobycie sławy, pieniędzy. Kolejnym kryterium określającym awans jest zdobycie autorytetu w środowisku aktorskim oraz wygranie wielu konkursów teatralnych. Dopiero wtedy, gdy aktor osiągnie już jakieś uznanie może dyktować warunki finansowe, może mieć specjalne wymagania wobec zespołu, reżysera. Wiek w tym zawodzie odgrywa drugorzędną rolę. Młodzi mogą osiągnąć sukces w tym samie czasie co starsi aktorzy. Oczywiście wiadome jest, że osobie starszej jest trudniej zdobyć pracę. Jednak nie jest to niemożliwe. Najważniejsze są umiejętności, kwalifikacje i doświadczenie.
- Możliwości zatrudnienia oraz płace.
Aktor może się zatrudnić w wielu branżach teatralnej, filmowej, w serialu, a także jako konferansjer, piosenkarz, dziennikarz, spiker telewizyjny, śpiewak, aktor lalkowy. Jest to zawód, w którym bardzo dużo zależy od szczęścia i talentu. Pracę można zdobyć mając dobre kontakty, temperament i niesamowity talent. Aktor ma zachwycać, ma być nietuzinkowy i oryginalny. Według badań przeprowadzonych przez GUS w roku 2002 w urzędach pracy zostało zarejesrtowanych jako bezrobotni aktorzy 113 osób. Największe bezrobocie dotknęło województwo mazowieckie, małopolskie i śląskie. W drugim półroczu ilość ofert zgłoszonych do urzędów wynosił 19. Średnie wynagrodzenie dla branży filmowej, w tym dla aktora wynosi około trzech tysięcy złotych.
Wszystkie wzory są na stronie: tu.
Najważniejsze porady jak napisać CV dla aktora:
Curriculum Vitae chronologiczne jest najbardziej popularnym rodzajem dokumentu. Zawarte w nim dane są poukładane odwrotnie chronologicznie, czyli zaczynają się od najnowszych do najstarszych. W dokumencie powinny być informacje o edukacji, zatrudnieniu, posiadanych umiejętnościach, kursach oraz nasze cechy charakteru wraz z zainteresowaniami.
Nadmiar ozdobników w CV jest źle odbierane przez osobę zajmującą się rekrutacją. Należy podkreślić i pogrubić wyłącznie najważniejsze informacje. Dla pracodawcy najważniejsze są informacje o kandydacie, a nie ilość udziwnień.
Informacje zawarte w Curriculum Vitae obejmują przebieg kariery zawodowej. W CV trzeba napisać o doświadczeniu zawodowym, karierze naukowej, edukacji, umiejętnościach i cechach osobowości.
Curriculum Vitae funkcjonalne jest dokumentem, w którym najważniejsze są umiejętności aplikanta zdobyte we wcześniejszych pracach. Trzeba je umieć udokumentować oraz opisać na przykładach.
Pisząc o zainteresowaniach unikajmy pustych zwrotów jak: książka, opera, piłka nożna, film. Warto pochwalić się nietypowymi zainteresowaniami. Trzeba to robić z głową, bez zbędnego wdawania się w opisy. Pracodawcy cenią ludzi z ciekawymi pasjami.
Słownictwo w CV musi być zwięzłe i klarowne. Nie powinno się stosować specjalistycznego języka, zrozumiałego tylko dla wąskiej grupy ekspertów, niedopuszczalne jest także słownictwo kolokwialne czy niedbałe.